De meeste mensen zijn er misschien wel klaar mee, al die berichten over de kinderopvangaffaire. Dat is nu toch afgehandeld en opgelost? Dat zou je wel denken als je er zelf eigenlijk niets mee van doen hebt. Je leest in de media dat de slachtoffers gecompenseerd worden en voor jou zal daarmee de kous af zijn. Ik wil je toch even meenemen in de belevingswereld van een slachtoffer. Ik zat er namelijk vanmorgen weer bij en viel bijna van mijn stoel over wat er nu weer was gebeurd.
Client heeft jaren afgelost en jaren een heel hoog loonbeslag gehad, er werd ruim € 750,00 per maand ingehouden en afgedragen. Dit jaar kwam het einde in zicht omdat alles bijna betaald was. Ze heeft zich aangemeld op aandringen van velen in haar omgeving en inderdaad zij had recht op de compensatie en verdere invorderingen door de belastingdienst zouden worden stopgezet. Tot zover ziet het er goed uit, zou je denken.
Helaas kreeg de werkgever geen bericht van de belastingdienst dus die moest zich gewoon aan de wet houden en blijven afdragen. Uiteindelijk heeft de werkgever gebeld met de belastingdienst. Er moest inderdaad doorbetaald worden tot er een brief zou komen. Alles dat teveel was afgedragen zou dan teruggestort worden met zes tot acht weken. Dus ook als al duidelijk is dat er niet betaald hoeft te worden moet je dit toch blijven doen. Dan maar hopen dat je wasmachine het nog steeds niet begeeft. Want na jaren leven op bestaansminimum beginnen apparaten toch echt het einde van hun levensloop te bereiken.
Cliënt heeft begin mei
de compensatie ontvangen op haar bankrekening én twee dagen drie acceptgiro's van de belastingdienst inzake de kinderopvangtoeslag (?). Toen sloeg de stress toe. Ze heeft gelijk de betalingen in orde gemaakt. Was ze daar maar vanaf!
Dit was niet nodig geweest en zodoende werd er, door tussenkomst van de gemeente die hierin heel goed haar rol heeft gepakt, de bedragen weer teruggestort.
Snapt u het nog?
Het wordt nog gekker. Eind mei
kreeg ze eindelijk de officiële brief met code dat zij een gedupeerde is. Hiermee kan zij de pauze knop in werking zetten bij deurwaarders. Begin juni kreeg ze een brief met uitleg over de pauzeknop en informatie over kwijtschelding van de schulden.
Half juni
krijgt ze wéér drie acceptgiro's . Over kinderopvangtoeslag 2016/2017. Dit zijn de bedragen die ze eerst gestort heeft in mei en later teruggestort omdat het niet betaald had hoeven worden. Hoe kan dit toch zo verschrikkelijk fout blijven gaan? Client uiteraard wéér in de stress. Ze geeft de brieven moedeloos aan mij, met tranen in haar ogen en stress in haar lijf. Wat moet ze nu?
Ik ben gelijk gaan bellen voor haar met het serviceteam. De dame aan de andere kant van de lijn kijkt het na, dit klopt niet. Dit wordt kwijtgescholden en hoeft niet betaald te worden, laten liggen!
We alles genoteerd en laten we het liggen maar je snapt vast dat dit niet bijdraagt aan een gevoel dat het allemaal wel goed komt. Hoe kan het vertrouwen in de belastingdienst ooit hersteld worden?
HOE LANG GAAT DIT NU NOG DOOR???
Wanneer is het nu eens klaar met al die geautomatiseerde berichten, zonder dat er iets gecontroleerd wordt voordat de brieven de deur uit gaan. Mensen gaan hier, nog steeds, aan onderdoor. Het houdt gewoon niet op, het lijkt het sire spotje wel: het houdt niet, niet vanzelf.